Ben in een surrealistische wereld terecht gekomen. In mijn praktijk is fysieke aanraking en nabijheid zo normaal en onderdeel van mijn helende kracht. Mensen bewust maken van hoe fijn het is om aangeraakt te worden en hoe dit vaak wordt gemist in het leven.
Corona maakt aanraking en nabijheid onmogelijk. Mijn kracht is nu mijn beperking geworden.
Ik heb mijn praktijk moeten sluiten. Het raakt me emotioneel en brengt me in verwarring met een flinke hoofdpijn als gevolg. En ineens valt je financiële basis weg. Wat moet ik, hoe overleef ik?!
Een mens wordt creatief in zo’n situatie. Je wordt op jezelf terug geworpen, je volgt je intuïtie, je hart. Je probeert van betekenis te zijn voor je omgeving.
Ik zoek ook de kracht van de natuur, ze laat zien hoe je kunt overleven. Na een middag geslapen te hebben, heb ik heerlijk in de natuur gewandeld, daar waar alles ontluikt. Waar dieren net als gisteren en vorige week hun ding blijven doen, hebben wij de mogelijkheid pauze te nemen. In het nu te leven in wat er is..
De wandeling maakte me bewust van alles wat ik gister zag en waar ik nu nog mee bezig ben. Ik werd er zelfs wakker van. Ik vraag me nog steeds af waarom die 5 eenden gister zo’n ruzie maakten. Met een flink gekwaak en gestoei loste het vanzelf op en vloog iedereen uiteindelijk zijn kant op.
De schapen in de wei waren stil.. Geen geblè.. blèè… Grazend en opkijkend… Een vader hardlopend met een dochter naast zich, al skeelerend. Kinderen op straat aan het korfballen. De wolken trokken zich voorbij. En als de zon tevoorschijn kwam sloot ik mijn ogen, om die warmte en zonnestralen nóg intenser op te vangen. En niet te vergeten al die schitteringen in het water en de geur van hyacinten. Hoe fijn is het buiten..
Geniet ook van deze pauze, die ons nu via het Corona virus zo bewust maakt van het gewone, het alledaagse waar we in leven, maar zo makkelijk aan voorbij gaan. Hoop dat je in deze tijd innerlijke rust vindt!
Namasté
praktijk voor massage en hypnotherapie